Od końca XVIII wieku na terenie dzisiejszej Dąbrowy Górniczej trwa intensywna działalność przemysłowa. Doprowadziła ona do znacznego przekształcenia środowiska przyrodniczego. Jednak, wbrew powszechnym opiniom, w mieście wciąż istnieją obszary bogate w - często nawet chronione - okazy fauny i flory. Jednym ze szczególnych terenów jest zbiornik wodny Pogoria II. Razem z Pogorią I i Pogorią III powstał on w wyniku zalania wodami podziemnymi dawnych wyrobisk piasku podsadzkowego. W Dąbrowie Górniczej wyrobisk tych nie rekultywowano (tak, jak gdzie indziej), ale pozwolono tu odrodzić się przyrodzie. Pogoria II jest chroniona jako użytek ekologiczny. Obejmuje sam akwen i tereny nadbrzeżne. W pobliżu jeziora nastąpiła bardzo szybka regeneracja środowiska zbliżonego do naturalnego. Specjaliści rozpoznają tu następujące zbiorowiska roślinne: szuwary, murawy, zarośla, lasy łęgowe, zespoły bagienne i wodne. Z rzadkich roślin występuje tutaj m.in. grążel żółty, grzybień biały, kruszczyki i kruszyna pospolita. Z interesujących grzybów spotyka się mądziaka malinowego. Największym bogactwem Pogorii II są ptaki. Najmniejsza polska czapla, czyli bączek, znajduje się w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” (spisano w niej gatunki szczególnie zagrożone wyginięciem). Poza bączkiem, Pogorię upodobały sobie także chociażby remizy i pięknie ubarwione zimorodki. Spotkać tu można wiele gatunków pokrzewek. Zalew jest ponadto doskonałym miejscem rozmnażania się płazów; jego czyste wody upodobało sobie wiele gatunków ryb. Do wędkowania upoważnieni są jednak tylko członkowie Polskiego Związku Wędkarskiego. Użytek ekologiczny Pogoria II został utworzony w 2002 roku uchwałą Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej. Jego obszar wynosi około 40 ha.
Od końca XVIII wieku na terenie dzisiejszej Dąbrowy Górniczej trwa intensywna działalność przemysłowa. Doprowadziła ona do znacznego przekształcenia środowiska przyrodniczego. Jednak, wbrew powszechnym opiniom, w mieście wciąż istnieją obszary bogate w - często nawet chronione - okazy fauny i flory. Jednym ze szczególnych terenów jest zbiornik wodny Pogoria II. Razem z Pogorią I i Pogorią III powstał on w wyniku zalania wodami podziemnymi dawnych wyrobisk piasku podsadzkowego. W Dąbrowie Górniczej wyrobisk tych nie rekultywowano (tak, jak gdzie indziej), ale pozwolono tu odrodzić się przyrodzie. Pogoria II jest chroniona jako użytek ekologiczny. Obejmuje sam akwen i tereny nadbrzeżne. W pobliżu jeziora nastąpiła bardzo szybka regeneracja środowiska zbliżonego do naturalnego. Specjaliści rozpoznają tu następujące zbiorowiska roślinne: szuwary, murawy, zarośla, lasy łęgowe, zespoły bagienne i wodne. Z rzadkich roślin występuje tutaj m.in. grążel żółty, grzybień biały, kruszczyki i kruszyna pospolita. Z interesujących grzybów spotyka się mądziaka malinowego. Największym bogactwem Pogorii II są ptaki. Najmniejsza polska czapla, czyli bączek, znajduje się w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” (spisano w niej gatunki szczególnie zagrożone wyginięciem). Poza bączkiem, Pogorię upodobały sobie także chociażby remizy i pięknie ubarwione zimorodki. Spotkać tu można wiele gatunków pokrzewek. Zalew jest ponadto doskonałym miejscem rozmnażania się płazów; jego czyste wody upodobało sobie wiele gatunków ryb. Do wędkowania upoważnieni są jednak tylko członkowie Polskiego Związku Wędkarskiego. Użytek ekologiczny Pogoria II został utworzony w 2002 roku uchwałą Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej. Jego obszar wynosi około 40 ha.
Od końca XVIII wieku na terenie dzisiejszej Dąbrowy Górniczej trwa intensywna działalność przemysłowa. Doprowadziła ona do znacznego przekształcenia środowiska przyrodniczego. Jednak, wbrew powszechnym opiniom, w mieście wciąż istnieją obszary bogate w - często nawet chronione - okazy fauny i flory. Jednym ze szczególnych terenów jest zbiornik wodny Pogoria II. Razem z Pogorią I i Pogorią III powstał on w wyniku zalania wodami podziemnymi dawnych wyrobisk piasku podsadzkowego. W Dąbrowie Górniczej wyrobisk tych nie rekultywowano (tak, jak gdzie indziej), ale pozwolono tu odrodzić się przyrodzie. Pogoria II jest chroniona jako użytek ekologiczny. Obejmuje sam akwen i tereny nadbrzeżne. W pobliżu jeziora nastąpiła bardzo szybka regeneracja środowiska zbliżonego do naturalnego. Specjaliści rozpoznają tu następujące zbiorowiska roślinne: szuwary, murawy, zarośla, lasy łęgowe, zespoły bagienne i wodne. Z rzadkich roślin występuje tutaj m.in. grążel żółty, grzybień biały, kruszczyki i kruszyna pospolita. Z interesujących grzybów spotyka się mądziaka malinowego. Największym bogactwem Pogorii II są ptaki. Najmniejsza polska czapla, czyli bączek, znajduje się w „Polskiej czerwonej księdze zwierząt” (spisano w niej gatunki szczególnie zagrożone wyginięciem). Poza bączkiem, Pogorię upodobały sobie także chociażby remizy i pięknie ubarwione zimorodki. Spotkać tu można wiele gatunków pokrzewek. Zalew jest ponadto doskonałym miejscem rozmnażania się płazów; jego czyste wody upodobało sobie wiele gatunków ryb. Do wędkowania upoważnieni są jednak tylko członkowie Polskiego Związku Wędkarskiego. Użytek ekologiczny Pogoria II został utworzony w 2002 roku uchwałą Rady Miejskiej w Dąbrowie Górniczej. Jego obszar wynosi około 40 ha.