Mianem Pustyni Siedleckiej określa się jeden z piaszczystych obszarów na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Nazwę nadano terenowi jednego z dawnych wyrobisk piasku, znajdującemu się w rejonie wsi Siedlec. Tutejsza „pustynia” choć jest znacznie mniejsza od najsławniejszej Pustyni Błędowskiej, stanowi atrakcję turystyczną. Wydmy osiągają tu wysokość 30 m, a w upalne dni w gorącym powietrzu zobaczyć można zjawisko fatamorgany.
Mianem Pustyni Siedleckiej określa się jeden z piaszczystych obszarów na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Nazwę nadano terenowi jednego z dawnych wyrobisk piasku, znajdującemu się w rejonie wsi Siedlec. Tutejsza „pustynia” choć jest znacznie mniejsza od najsławniejszej Pustyni Błędowskiej, stanowi atrakcję turystyczną. Wydmy osiągają tu wysokość 30 m, a w upalne dni w gorącym powietrzu zobaczyć można zjawisko fatamorgany.
Wczesnośredniowieczna osada Wały, znajdująca się w rejonie Złotego Potoku, była wieloczłonowym grodziskiem typu skalno-wyżynnego, usytuowanym na lesisto-skalistym cyplu ponad doliną Wiercicy. Złożone z trzech przedgrodzi oraz silnie obwałowanego gródka centralnego, zamieszkiwane było od VIII do XII w. Obok pozostałości osiedla, które stanowią wysokie wały, przebiega czerwono znakowany Szlak Orlich Gniazd.
