Najbardziej charakterystycznym masywem skalnym należącym do tej grupy jest Okiennik Rzędkowicki, którego nazwa pochodzi od skalnego okna, rozgałęziającego się na kilka odnóg i tworzącego w ten sposób niewielką grotę. Tutejsze skały posiadają swoje oryginalne nazwy, z których część nadana została im przez wspinaczy. Znajdziemy tu formy skalne o takich mianach, jak: Turnia Szefa, Mnich, Flaszka Polna Turniczka, Mała Grań, Baszta.
Od lat 90-tych zeszłego wieku, gdy nastąpiła masowa moda na wspinaczkę skałkową, Skały Rzędkowickie stanowią jedne z najbardziej ulubionych terenów wspinaczkowych. Tutejsze trasy nie są najdłuższe i mają z reguły kilkanaście do dwudziestu metrów długości; czasem dochodzą do trzydziestu kilku. Dzięki popularności skał, we wsi Rzędkowice rozwinęła się baza turystyczno-noclegowa.
Skały Rzędkowickie są także miejscem znalezisk archeologicznych. W rejonie Okiennika Rzędkowickiego znalezione grociki strzał scytyjskich, datowane na ok. 600 r. p.n.e. Są to jedne z nielicznych tego rodzaju znalezisk na terenie Polski. W VI-VII w. n.e. istniało w rejonie Skał Rzędkowickich prymitywne grodzisko, zwane „Pasieką”.
Najkrócej można dojść do skał z wsi Rzędkowice. Wzdłuż wału skalnego przebiega szlak znakowany kolorem zielonym, zwany Szlakiem Rzędkowickim. Prowadzi on do skał z Myszkowa Mrzygłodu przez Włodowice. W dalszym swym ciągu szlak biegnie w stronę niedalekich Skał Kroczyckich, wychodząc na szczyt Góry Zborów. Chcąc odbyć interesująca wycieczkę pieszą, warto połączyć zwiedzanie Skał Rzędkowickich ze wspomnianym Zborowem, a także pobliskimi ruinami zamku Morsko. Interesująca marszruta, z wykorzystaniem kilku szlaków turystycznych, zajmie 5-6 godzin - nie licząc odpoczynków.
