Drewniany kościół pw. św. Józefa w Popowie

Kościół pod wezwaniem św. Józefa w Popowie posiada ciekawą historię, sięgającą XVII wieku. Wówczas w tej niewielkiej wsi nad Liswartą zbudowano drewnianą kaplicę, podległą parafii w Wąsoszu. W następnych stuleciach budowla została powiększona i przebudowana. Obecnie jej drewniany korpus, o zrębowej konstrukcji oraz dobudowana zakrystia są otynkowane, co uniemożliwia identyfikację kościoła jako budowli drewnianej. Blaszany, naczółkowy, malowany dach, posiada niewielką wieżyczkę z dachem namiotowym. Kaplica była świadkiem tragicznych wydarzeń z czasów powstania styczniowego.

Popów znajduje się na Wyżynie Wieluńskiej, u północnych krańców województwa śląskiego. O tych terenach mówi się nawet „Zielony Wierzchołek Śląska”. Miejscowość przecina droga numer 491, wiodąca z Częstochowy do Działoszyna. Ozdobą krajobrazu Popowa jest meandrująca rzeka Liswarta. Źródła historyczne wspominają o Popowie w XV wieku, kiedy była własnością Długoszów. Później ta niewielka osada należała do Zakonu Kanoników Regularnych, mających siedzibę w Krzepicach; w XIX stuleciu, w podlegającym Rosji Królestwie Polskim, stała się dobrami rządowymi i siedzibą gminy. Przez stulecia Popów podlegał administracyjnie parafii św. Andrzeja Apostoła w Wąsoszu. Tutejsi wierni musieli więc wędrować na nabożeństwa do tego kościoła, stojącego nad Wartą. Dlatego w XVII wieku popowianie zbudowali niewielką, drewnianą kaplicę pod wezwaniem Zaślubin Najświętszej Marii Panny, która miała stać się centrum religijnym wioski i filią wąsoskiej parafii. Niestety, budynek kaplicy, stojący przy brodzie na Liswarcie, był często przez rzekę podmywany. W połowie XIX wieku przeniesiono ją więc dalej od rzeki - w sąsiedztwo skrzyżowania dróg. Od tej pory świątynia miała za patrona św. Józefa. Dopiero w 1941 roku biskup częstochowski, Teodor Kubina ustanowił w Popowie wikariat z oddelegowanym kapłanem. Parafię ustanowiono tutaj w latach 50. ubiegłego wieku. W 1990 roku, w pobliżu starego kościoła, poświęcono nowy, okazalszy. Zabytkowy kościół św. Józefa w Popowie jest orientowany, częściowo drewniany, częściowo murowany. Jego zrębowa konstrukcja ukryta jest pod tynkiem i blaszanym dachem. Do niewielkiego, pierwotnego obiektu, tuż przed wybuchem II wojny światowej dobudowano drewnianą nawę, a po wojnie również drewnianą kruchtę i murowaną zakrystię. Na dachu umieszczono skromną sygnaturkę, przykrytą daszkiem namiotowym. Z dawnego kościoła zachował się obraz Matki Bożej i figura świętego Józefa. 23 kwietnia 1863 roku, między Popowem a Wąsoszem, doszło do bitwy oddziału powstańczego majora Luetticha z wojskami rosyjskimi. Poległo 34 powstańców, których złożono przy kościele w Popowie, a później pochowano na cmentarzu w Wąsoszu. Kościół św. Józefa w Popowie znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.