Okiennik Wielki

Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Niedaleko Zawiercia, na gruntach wsi Piaseczno, matka natura wymodelowała grupę skał znaną jako Okiennik Wielki. Jej nazwa mówi sama za siebie. W potężnym skalnym murze przyroda „wybiła” okno – o głębokości około 7 i średnicy 5 metrów. U podnóża skał przebiega Szlak Orlich Gniazd, dlatego turyści znają dobrze to miejsce. Ale skałki największą popularnością cieszą się wśród miłośników wspinaczki. Wytyczyli oni tutaj kilka trudnych tras o wdzięcznych nazwach - chociażby „Komin Kosmonautów”, „Super Akcja” czy „Śląski Filar”.

Charakterystyka Okiennika Wielkiego

To specjalność Jury Krakowsko-Częstochowskiej: zaskakiwać fantazyjnymi kształtami białych, wapiennych skał. Wyrastają one często znienacka w szczerym polu, czasami wznoszą się ponad bujnym lasem. Tak jest również z Okiennikiem Wielkim. Poza wspomnianym już oknem, Okiennik Wielki wyróżnia się również wysokością ścian – przekraczają 30 metrów!

Legendy związane z Okiennikiem Wielkim

Tak, jak wiele innych jurajskich ostańców, Okiennik Wielki tworzy z pozostałymi skałami rozległe gruzowisko, przypominające ruiny zamku. Może właśnie dlatego wiąże się z nim wiele podań i domysłów historycznych. Już w średniowieczu miał tutaj istnieć zamek, którego zmurszałe resztki widoczne były podobno jeszcze w wieku XIX. Jego istnienie wiąże się z właścicielami nieodległego zamku w Morsku. Później skały miały dawać schronienie ukochanym przez lud zbójom, na czele z niejakim Malarskim. W legendach był on przystojnym mężczyzną, mającym niezwykłe powodzenie u kobiet. Pod koniec XIX wieku łupił bogatych, by wspomagać biednych. Zastrzelił go żandarm, przebrany za żebraka. Natomiast zgodne z prawdą są twarde dane badań archeologicznych. Człowiek pierwotny z pewnością szukał wśród tych skał (Jaskinia w Okienniku Wielkim) schronienia już 60 tysięcy lat temu. Współcześnie Okiennik Wielki wraz z towarzyszami jest mekką wielbicieli wspinaczki. W ich światku znane są nazwy poszczególnych skał: Wschodnia Grań, Kufa, Ściana Czołowa, Muminek, Plecy Widowni czy Omszała Baszta. Pierwsze trasy poprowadzono na nich w 1962 roku. W latach 70. i 80. przybyły następne. Wspinacze często nadają im wymyślne nazwy, jak np. „Niech Się Bida Wścika” lub „Prostowanie Udek”. Najtrudniejszą nazwano „Super Akcje”, a jej trudność w skali stosowanej przez wspinaczy oznaczono VI.6!

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Niedaleko Zawiercia, na gruntach wsi Piaseczno, matka natura wymodelowała grupę skał znaną jako Okiennik Wielki. Jej nazwa mówi sama za siebie. W potężnym skalnym murze przyroda „wybiła” okno – o głębokości około 7 i średnicy 5 metrów. U podnóża skał przebiega Szlak Orlich Gniazd, dlatego turyści znają dobrze to miejsce. Ale skałki największą popularnością cieszą się wśród miłośników wspinaczki. Wytyczyli oni tutaj kilka trudnych tras o wdzięcznych nazwach - chociażby „Komin Kosmonautów”, „Super Akcja” czy „Śląski Filar”.

Charakterystyka Okiennika Wielkiego

To specjalność Jury Krakowsko-Częstochowskiej: zaskakiwać fantazyjnymi kształtami białych, wapiennych skał. Wyrastają one często znienacka w szczerym polu, czasami wznoszą się ponad bujnym lasem. Tak jest również z Okiennikiem Wielkim. Poza wspomnianym już oknem, Okiennik Wielki wyróżnia się również wysokością ścian – przekraczają 30 metrów!

Legendy związane z Okiennikiem Wielkim

Tak, jak wiele innych jurajskich ostańców, Okiennik Wielki tworzy z pozostałymi skałami rozległe gruzowisko, przypominające ruiny zamku. Może właśnie dlatego wiąże się z nim wiele podań i domysłów historycznych. Już w średniowieczu miał tutaj istnieć zamek, którego zmurszałe resztki widoczne były podobno jeszcze w wieku XIX. Jego istnienie wiąże się z właścicielami nieodległego zamku w Morsku. Później skały miały dawać schronienie ukochanym przez lud zbójom, na czele z niejakim Malarskim. W legendach był on przystojnym mężczyzną, mającym niezwykłe powodzenie u kobiet. Pod koniec XIX wieku łupił bogatych, by wspomagać biednych. Zastrzelił go żandarm, przebrany za żebraka. Natomiast zgodne z prawdą są twarde dane badań archeologicznych. Człowiek pierwotny z pewnością szukał wśród tych skał (Jaskinia w Okienniku Wielkim) schronienia już 60 tysięcy lat temu. Współcześnie Okiennik Wielki wraz z towarzyszami jest mekką wielbicieli wspinaczki. W ich światku znane są nazwy poszczególnych skał: Wschodnia Grań, Kufa, Ściana Czołowa, Muminek, Plecy Widowni czy Omszała Baszta. Pierwsze trasy poprowadzono na nich w 1962 roku. W latach 70. i 80. przybyły następne. Wspinacze często nadają im wymyślne nazwy, jak np. „Niech Się Bida Wścika” lub „Prostowanie Udek”. Najtrudniejszą nazwano „Super Akcje”, a jej trudność w skali stosowanej przez wspinaczy oznaczono VI.6!

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Niedaleko Zawiercia, na gruntach wsi Piaseczno, matka natura wymodelowała grupę skał znaną jako Okiennik Wielki. Jej nazwa mówi sama za siebie. W potężnym skalnym murze przyroda „wybiła” okno – o głębokości około 7 i średnicy 5 metrów. U podnóża skał przebiega Szlak Orlich Gniazd, dlatego turyści znają dobrze to miejsce. Ale skałki największą popularnością cieszą się wśród miłośników wspinaczki. Wytyczyli oni tutaj kilka trudnych tras o wdzięcznych nazwach - chociażby „Komin Kosmonautów”, „Super Akcja” czy „Śląski Filar”.

Charakterystyka Okiennika Wielkiego

To specjalność Jury Krakowsko-Częstochowskiej: zaskakiwać fantazyjnymi kształtami białych, wapiennych skał. Wyrastają one często znienacka w szczerym polu, czasami wznoszą się ponad bujnym lasem. Tak jest również z Okiennikiem Wielkim. Poza wspomnianym już oknem, Okiennik Wielki wyróżnia się również wysokością ścian – przekraczają 30 metrów!

Legendy związane z Okiennikiem Wielkim

Tak, jak wiele innych jurajskich ostańców, Okiennik Wielki tworzy z pozostałymi skałami rozległe gruzowisko, przypominające ruiny zamku. Może właśnie dlatego wiąże się z nim wiele podań i domysłów historycznych. Już w średniowieczu miał tutaj istnieć zamek, którego zmurszałe resztki widoczne były podobno jeszcze w wieku XIX. Jego istnienie wiąże się z właścicielami nieodległego zamku w Morsku. Później skały miały dawać schronienie ukochanym przez lud zbójom, na czele z niejakim Malarskim. W legendach był on przystojnym mężczyzną, mającym niezwykłe powodzenie u kobiet. Pod koniec XIX wieku łupił bogatych, by wspomagać biednych. Zastrzelił go żandarm, przebrany za żebraka. Natomiast zgodne z prawdą są twarde dane badań archeologicznych. Człowiek pierwotny z pewnością szukał wśród tych skał (Jaskinia w Okienniku Wielkim) schronienia już 60 tysięcy lat temu. Współcześnie Okiennik Wielki wraz z towarzyszami jest mekką wielbicieli wspinaczki. W ich światku znane są nazwy poszczególnych skał: Wschodnia Grań, Kufa, Ściana Czołowa, Muminek, Plecy Widowni czy Omszała Baszta. Pierwsze trasy poprowadzono na nich w 1962 roku. W latach 70. i 80. przybyły następne. Wspinacze często nadają im wymyślne nazwy, jak np. „Niech Się Bida Wścika” lub „Prostowanie Udek”. Najtrudniejszą nazwano „Super Akcje”, a jej trudność w skali stosowanej przez wspinaczy oznaczono VI.6!

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Okiennik Wielki

Okiennik Wielki, fot. www.slaskie.travel

Wyświetlenia:  8603
Obiekty na szlaku
Podzamcze
Zamek Ogrodzieniec to największa warownia Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, a także, bez wątpienia, jeden najpiękniejszych zamków w Polsce. Znajduje się na Górze Janowskiego w środkowej części Wyżyny. Majestatycznym ruinom malowniczości dodają fantazyjne formy skalne, z wykorzystaniem których postawiono mury budowli. Zamek leży w centralnej części Jury i jest łatwo dostępny komunikacyjnie. Obok przebiega czerwono znakowany Szlak Orlich Gniazd.
Podzamcze
Park Ogrodzieniec to szereg atrakcji dla dzieci i dorosłych, które wzbogacą pobyt na zamku Ogrodzieniec. Kompleks składa się z 5 atrakcji, które dedykowane są nie tylko rodzinom ale wszystkim sympatykom dobrej zabawy! Park Miniatur, Park Rozrywki, Park Doświadczeń Fizycznych,Dom Legend i Strachów oraz Tor Saneczkowy czekają.
Podzamcze
Poziom 511 Jura Wellness Hotel & Spa **** to 4-gwiazdkowy obiekt położony w sercu Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Ulokowany pośród wapiennym skał, wzgórz porośniętych lasami, w bezpośrednim sąsiedztwie ruin zamkowych na szklaku Orlich Gniazd, oferuje Gościom możliwość wypoczynku w minimalistycznym i bezpretensjonalnym stylu.
Pilica
Pałac w Pilicy, zwany także zamkiem, to budowla złożona z czterech skrzydeł, okalających dziedziniec, i otoczona bastionowymi fortyfikacjami. Rezydencja, której początki toną w mroku dziejów i która od czasów powstania ulegała wielokrotnym przebudowom, obecnie wraz z bramami, wozownią i oficyną, znajduje się w stanie znacznie zdewastowanym. Obiekt otoczony jest parkiem z okazami drzew, których część uznano za pomniki przyrody.
Biskupice
Jednym z pilickich zabytków jest kościół oraz klasztor franciszkanów-reformatów w Pilicy Biskupicach. Klasztor założony został pod koniec pierwszej połowy XVIII w., a jego fundatorką była wdowa po królewiczu Konstantym Sobieskim, Maria z Wesslów Sobieska, właścicielka Pilicy. Podarowała ona również zakonowi XVI-wieczną kopię ikony Matki Bożej Śnieżnej. Obraz ten, znajdujący się w klasztornym kościele, otoczony jest dużym kultem.
Pilica
W Pilicy leżącej na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej do dnia dzisiejszego zachował się czytelny układ urbanistyczny, związany z lokacją miasta na prawie magdeburskim pod koniec XIV wieku. Centrum układu stanowi trapezowaty rynek, z którego narożników wybiegają najważniejsze ulice, będące w przeszłości fragmentami znaczących szlaków komunikacyjnych. Warte uwagi są ślady dawnego ratusza, studnia miejska, a nade wszystko stare pilickie kościoły.
Smoleń
Miejscowość Smoleń leży na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, na wschodnich krańcach województwa śląskiego, niedaleko miasteczka Pilica. Smoleń znany jest przede wszystkim dzięki zamkowi, który - choć znacznie zrujnowany - jest jedną z najbardziej malowniczych i atrakcyjnie położonych warowni na Szlaku Orlich Gniazd. Wyrastająca ponad las wieża jest charakterystycznym punktem w krajobrazie. Zamek znajduje się na terenie rezerwatu przyrody (również o nazwie Smoleń).
Wola Libertowska
Wola Libertowska leży w powiecie zawierciańskim, w gminie Żarnowiec. Swoją pracownię galerię ma tutaj rzeźbiarz Antoni Toborowicz. Przy budowie jej budynku wykorzystano zarówno kamienie z okolicznych pól, jak i starą posadzkę z kościoła w Miechowie, a nawet kamienne fragmenty, które niegdyś użyte były do budowy zamku w Żarnowcu. Artysta, który oprócz rzeźbiarstwa zajmuje się także projektowaniem wnętrz sakralnych, założył również prywatne Muzeum Krzyży i Kapliczek.
Kroczyce
Zajazd położony w malowniczej scenerii Jury Krakowsko-Częstochowskiej oferuje dania kuchni staropolskiej, jurajskiej i myśliwskiej.
Podlesice
Jaskinia Głęboka znajduje się w zachodniej części Góry Zborów zwanej Kruczymi Skałami, w rezerwacie przyrody Góra Zborów. Jest to największa znana aktualnie podziemna forma krasowa rezerwatu przyrody „Góra Zborów”. Jej długość wynosi 190 m., a różnica wysokości między skrajnie położonymi punktami jaskini – 22,4 m. Pierwszą dokumentację jaskini wykonał Kazimierz Kowalski w 1948 roku. On też nadał jej dzisiejszą nazwę.
Podlesice
Góra Zborów, zwana też Górą Berkową, to niezwykle malownicze oraz popularne wśród turystów wzgórze w środkowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, o wysokości 462 m n.p.m. Rezerwat przyrody nieożywionej o nazwie „Góra Zborów” oprócz głównego wzniesienia obejmuje także pobliską Górę Kołoczek. Rezerwat zajmuje powierzchnię 45 ha. W wyniku procesów krasowych, związanych z działaniem sił przyrody na skały wapienne, utworzyły się tutaj liczne ostańce, leje krasowe i jaskinie.
Rzędkowice
Skały Rzędkowickie to jedna z najbardziej charakterystycznych grup skalnych Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, ciesząca się popularnością zarówno wśród przemierzających jurajskie szlaki turystów pieszych, jak i zdobywających skały wspinaczy. Nazwa ich pochodzi od pobliskiej wsi Rzędkowice. Malownicza grupa skalna ma formę wału, który jest jedną z największych i najpiękniejszych tego rodzaju form krasowych na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej.
Piaseczno
Niedaleko Zawiercia, na gruntach wsi Piaseczno, matka natura wymodelowała grupę skał znaną jako Okiennik Wielki. Jej nazwa mówi sama za siebie. W potężnym skalnym murze przyroda „wybiła” okno – o głębokości około 7 i średnicy 5 metrów. U podnóża skał przebiega Szlak Orlich Gniazd, dlatego turyści znają dobrze to miejsce. Ale skałki największą popularnością cieszą się wśród miłośników wspinaczki. Wytyczyli oni tutaj kilka trudnych tras o wdzięcznych nazwach - chociażby „Komin Kosmonautów”, „Super Akcja” czy „Śląski Filar”.
Lelów
Przed 250 laty święty mąż Dawid Biderman miał prorokować i czynić cuda - w Polsce i poza jej granicami. Słynął również z mądrości w całym żydowskim świecie. Założył dynastię, która do dnia dzisiejszego wiele znaczy dla Żydów - zarówno w Izraelu, jak i w Stanach Zjednoczonych. Jego grób znajduje się w Lelowie, niewielkiej miejscowości nieopodal Częstochowy. Corocznie pielgrzymują do niego pobożni wyznawcy chasydyzmu.
Lelów
Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Lelowskiej związane jest z parafialnym kościołem pw. św. Marcina. Pierwotna świątynia wzniesiona została tu w XIV w. Odbudowana po pożarze w 1638 r., ponownie spłonęła w 1939 - podpalona przez wkraczających do Polski żołnierzy niemieckich. Obraz Matki Bożej, czczonej w tutejszym sanktuarium, stanowiący replikę pierwotnego, XVII-wiecznego, wykonał Czesław Ćwinarowicz w 1948 r. dla odbudowanego wówczas kościoła.
Lelów
Lelów, miejscowość gminna, położona w północno-wschodniej części województwa śląskiego, cieszył się prawami miejskimi od początku XIV do drugiej połowy XIX wieku. W dzisiejszym miejscu miasto ulokowano na polecenie króla Kazimierza Wielkiego. Do dnia dzisiejszego zachował się czytelny średniowieczny układ urbanistyczny, z niemal kwadratowym rynkiem, wychodzącymi z jego narożników ulicami oraz śladami murów obronnych i wież bramnych.
Aleksandrówka
Sanktuarium Świętej Anny związane jest z czczoną tutaj od pięciuset lat cudowną figurą wyobrażającą tzw. św. Annę Samotrzeć, a więc ujętą w towarzystwie Matki Bożej i Dzieciątka Jezus. Sam kościół pw. św. Anny wzniesiony został w latach 1609-1617. Zbudowany również w XVII w. klasztor służył przez dwa wieki bernardynom, potem zaś, od drugiej połowy XIX stulecia, stał się klasztorem dominikanek, służąc im do czasów dzisiejszych.
Czatachowa
We wsi Czatachowa w środku Jury Krakowsko-Częstochowskiej, niedaleko Jasnej Góry, kilku paulinów rozpoczęło w latach 90. ubiegłego stulecia pustelnicze życie. Z czasem teren Pustelni Ducha Świętego został ogrodzony kamiennym murem, mnisi wybudowali niewielki, kamienny kościółek Ducha Świętego i drewnianą kaplicę św. Antoniego Pustelnika, a sami zamieszkali w rozsianych po lesie, skromnych domkach.
Pogoda
Katowice