Tuż przy wschodniej granicy województwa śląskiego, w połowie drogi między Szczekocinami i Lelowem, znajduje się miejscowość Nakło. Leży ona na terenie Progu Lelowskiego, w którego krajobrazie dominują pasma połogich wzgórz. Kilka kilometrów na wschód od Nakła płynie w dzikiej dolinie rzeka Pilica. Nakło należy do miejscowości, których metryka sięga czasów średniowiecznych. W starych dokumentach zapisano, że parafia istniała tutaj już na początku XIV wieku. Do dziś zachował się zabytkowy kościół, budowany na przełomie XVII i XVIII wieku. Wkrótce po wzniesieniu świątyni Nakło uzyskało prawa miejskie, ale na krótko, ponieważ już w 1825 roku zostało ich pozbawione. W drugiej połowie XVIII stulecia właścicielami miasteczka byli Młodzianowscy. Dzięki ożenkowi z Marcyanną Młodzianowską wkrótce dziedzicem tutejszych dóbr został hrabia Kajetan Bystrzanowski. W latach 1770-1780 postawił on w Nakle okazały pałac w stylu klasycystycznym. Po śmieci Kajetana pałac odziedziczył syn hrabiego – Józef Bystrzanowski. W następnych dziesięcioleciach gospodarze tutejszego majątku często się zmieniali, siedzieli więc tutaj Zbijewscy, hrabia Mohl i Borkowscy. Ostatnimi właścicielami nakielskiego pałacu byli Komorowscy. Po II wojnie światowej majątek wraz z pałacem znacjonalizowano i przekazano technikum rolniczemu, a później ulokowano w nim dom dziecka. Do rąk prywatnych powrócił po 1989 roku. Obecnie mieści się w nim hotel. Pałac w Nakle to dziewięcioosiowy budynek na rzucie prostokąta, trójkondygnacyjny, przykryty dachem mansardowym z lukarnami. Pośrodku frontowej elewacji znajduje się trójosiowy ryzalit z tympanonem, w którego polu umieszczono herb Młodzianowskich – Dąbrowa i Bystrzanowskich – Starykoń. Pałac otacza rozległy park, w którym odnajdziemy pomnikowe okazy drzew: lipy drobnolistnej, buka zwyczajnego i derenia jadalnego.